"Sizi çok seviyorum"

  Yâkub-i Çerhî hazretleri, zâhirî ilimleri bitirdi. Ve icâzetini aldı. Tam memleketine dönecekti. Bir Velî zât’ın ismini işitti. Evliyânın büyüklerindenmiş. Behâeddîn-i Buhârî hazretleri. Görmeden, çok sevdi kendisini. Bu sevgiyle tutuştu, yandı kalbi. Bir an evvel görmek istiyordu. Yerini öğrenip, evine gitti. Kapıyı çalıp huzûruna girdi. O zât, gülerek karşıladı kendisini. Ve Ona buyurdu ki: “Tam dönecek zaman mı bize geliyorsunuz?” Çok mahcup oldu. Ve boynunu büküp; “Sizi çok seviyorum” dedi. Büyük Velî sordu: “Sevdiğini nereden biliyorsun?” Şöyle arz etti: “Peygamberimiz buyuruyor ki: (Allahü teâlâ bir kulunu severse.Onu, diğer kullarına da sevdirir.) Bana da sizi sevdirdi efendim. Beni de talebeliğe kabul ediniz.” Büyük Velî buyurdu ki: “Bu işe büyükler karar verir.Bu mesele bu gece belli olur.Büyüklerimiz (kabul) ederse.Biz de, kabul ederiz elbette.” Yâkub-i Çerhî diyor ki: “Hiç böyle çetin gece geçirmemiştim. Kabul edecekler miydi bu bîçâreyi?” Böyle düşünerek zor geçirdim geceyi. Sabah namazını berâber kıldık. Duâdan sonra bana dönüp; “Müjdeler olsun sana ey Yâkub!Büyüklerimiz seni kabul ettiler.” O gün hizmetine girdim. Ve tasavvufun zirvesine yükseldim.